ALLEMAAL SAMEN TEGEN EETPROBLEMEN

De centra voor geestelijke gezondheidszorg (CGG’s) zijn gespecialiseerd in de behandeling van psychosociale, psychische of psychiatrische problemen. In een team werken hulpverleners vanuit verschillende disciplines. Ondanks het interdisciplinair karakter van de hulpverlening lijkt het erop dat er een luik binnen die disciplines zou ontbreken: het luik dat zich bezighoudt met het behandelen van eetproblemen. Eetproblemen die vaak voor een stukje het gevolg zijn van de behandeling of de diagnose, in het bijzonder als het gaat over kinderen met ADHD of met een autismespectrumstoornis (ASS). Toch probeert Vlaanderen hieraan tegemoet te komen, dat blijkt uit het antwoord van Hilde Crevits (CD&V) op de vraag om uitleg van Vlaams volksvertegenwoordiger Katja Verheyen (N-VA).  

Vlaams volksvertegenwoordiger Katja Verheyen: “Wanneer men in de gespecialiseerde geestelijke gezondheidszorg spreekt over eetstoornissen, dan gaat dit over een psychiatrische diagnose volgens het classificatiesysteem Diagnostic and Statical Manual of Mental Disorders (DSM-V). De CGG’s zijn gespecialiseerd in de behandeling van de psychische aspecten van een eetstoornis. En door de aanwezigheid van een psychiater op het CGG wordt ook het somatische aspect niet uit het oog verloren. Wanneer de ambulante behandeling van eetstoornissen gevaarlijk wordt, wordt er doorverwezen naar een gespecialiseerde residentiële voorziening.”

“Daarnaast zijn er ook verschillende andere mentale en/of ontwikkelingsstoornissen waarbij eetproblemen een van de vastgestelde symptomen zijn. Denk maar aan stemmingsstoornissen, waarbij eetlustvermindering of -vermeerdering een van de symptomen is, of aan ontwikkelingsstoornissen, waar bijvoorbeeld heel specifieke rigide eetgewoontes of extreme koppigheid, tot problematisch eetgedrag kan leiden. Maar ook bepaalde voorgeschreven psychofarmaca kunnen eet- en/of gewichtsmoeilijkheden tot gevolg hebben.” aldus Verheyen. Ze vult aan: “Het zijn vooral ouders die dan hulp en ondersteuning vragen in de aanpak van deze eet- en gedragsmoeilijkheden. Dergelijke vragen kunnen ook in de eerstelijnszorg opgenomen worden, maar die kunnen ook deel uitmaken van de behandeling in een CGG.”

Voldoende bewustzijn creëren

Uit het antwoord van Vlaams minister van Welzijn Hilde Crevits (CD&V) blijkt dat het kenniscentrum Eetexpert – via de Vlaamse verwijslijn voor eetproblemen - heel wat veel vragen omtrent de problematiek, zowel van ouders met kinderen met eetproblemen, als van professionals. Het gaat hierbij vooral over kinderen met ASS. Bewustwording omtrent deze specifieke problematiek is het afgelopen jaar sterk toegenomen en er was ook meer vraag naar ondersteuning. Verheyen: “Daarom werd er het afgelopen jaar door Eetexpert een specifiek vormingstraject opgestart. Zowel in het voorjaar als in het najaar 2022 is hierrond vorming georganiseerd voor hulpverleners. Na de vormingen is er een supervisiegroep opgestart die de hulpverleners wil ondersteunen bij hun concrete praktijk. Er werden tevens werkmaterialen ontwikkeld: onder andere een fiche ter ondersteuning van eetproblemen bij jongeren met ASS.”

Referentiepersonen eetproblemen en - stoornissen

Eerder dan te kiezen voor een extra discipline in de CGG’s kiest deze Vlaamse Regering ervoor om, conform de afspraken die gemaakt werden op de Interministeriële Conferentie Volksgezondheid van 14 september, mee te werken aan de uitbouw van een ketting van universele preventie tot en met gespecialiseerde zorg bij eetproblemen en eetstoornissen. De basis hiervan is een goed uitgewerkte preventie en eerstelijnszorg waarbij professionals in de omgeving van gezinnen gericht kunnen ondersteunen en afhankelijk van de nodige intensiteit kunnen samenwerken met experten.

“Daarnaast is het zo dat Vlaanderen sinds eind 2021 in alle provincies referentiepersonen rond eetstoornissen aangesteld binnen de CGG’s, om de deskundigheid van het eigen zorgaanbod rond eetstoornissen te versterken.” aldus Verheyen.

“De referentiepersonen zorgen samen met hun teams niet enkel voor meer zorgaanbod, maar zij zorgen ook voor vernieuwing in het zorgaanbod van de CGG’s in de aanpak van eetstoornissen. Zij werken samen met de netwerken geestelijke gezondheidszorg en de lokale eerstelijnsteams. Deze aanpak wil alle jongeren met eetproblemen vroegtijdig en gepast ondersteunen, ook kinderen met bijzondere noden.” besluit Verheyen.